Beter uit elkaar gaan, dan ruzie blijven maken

Samenblijven voor de kinderen is niet altijd een goed idee. Uit een nieuw rapport van Scheiding in Vlaanderen blijkt dat ouders beter uit elkaar gaan dan thuis ruzie blijven te maken.

Je huwelijk is op, maar je hebt wel kinderen samen.Wat doe je dan? Een hartverscheurende keuze, want voor een kind is een scheiding een traumatische gebeurtenis.

Geen wonder dat heel wat ouders liever ‘samenblijven voor de kinderen’. Maar is dat echt dé manier om je kind het gelukkigst temaken? Een nieuw rapport van het onderzoeksconsortium Scheiding in Vlaanderen (SIV) zegt van niet.

‘Samenblijven in het belang van de kinderen gaat niet meer op zodra de relatie tussen de ouders te onstuimig is’, zegt onderzoeksleidster Christine Van Peer, van de studiedienst van de Vlaamse regering. ‘Wanneer een scheiding een punt zet achter frequente en intense conflicten tussen de ouders, is dat net een opluchting voor het kind. Het is dan gelukkiger als zijn ouders toch uit elkaar gaan.’

Ouderschapsplan

Een echtscheiding kan dus voor sommige kinderen net goed zijn. Op één voorwaarde: ‘Als na de scheiding het elkaar verwijten maken, het roepen en het tieren stopt’, zegt Van Peer. Net daar wringt het schoentje: eerder onderzoek van SIV toonde aan dat een op de drie gescheiden ouders na de scheiding nog ruziet over de kinderen. Bij zo’n zes procent gebeurt dat zelfs minstens een keer per maand.

‘Als je na de scheiding hetzelfde patroon verderzet, blijft je kind even ongelukkig’, zegt Van Peer. ‘Ouders moeten beseffen welke impact hun gedrag heeft op het welbevinden van hun kinderen.’

Om te vermijden dat ex partners na een echtscheiding nieuwe stof vinden om ruzie over te maken, pleit het consortium voor het invoeren van een ‘ouderschapsplan’, zoals in Nederland al bestaat. ‘In België maken we nu afspraken over coouderschap, alimentatie, maar vergeten we vaak na te denken over hoe we de taken na een scheiding effectief gaan verdelen, of hoe we de grote beslissingen zullen nemen’, legt onderzoekster Kim Bastaits (UA) uit. ‘Wie brengt het kind naar het voetbal? Wanneer moet het naar bed? Naar welke middelbare school zal het gaan? Dingen waarbij mensen in een scheiding niet stilstaan, maar die wel voer zijn voor ruzie.’

Neem die onenigheid weg en je creëert voor iedereen een rustigere situatie. ‘We pleiten ook voor een groeimodel, dat kan worden aangepast als het kind ouder wordt. Zo’n plan verlengt het proces van de echtscheiding wel, maar het belang van het kind staat centraal. Liever een kwaliteitsvolle chtscheiding, dan een snelle’, besluit Bastaits.

Het consortium Scheiding in Vlaanderen is een samenwerking tussen vier universiteiten (UA, KUL, VUB, UGent) en de studiedienst van de Vlaamse Regering. Er werden ongeveer 1.200 kinderen bevraagd.

KAATJE DE CONINCK, Het Nieuwsblad 28-12-2012