Gescheiden ouders kunnen het fiscale voordeel voor de kinderen ten laste verdelen via de formule van ‘fiscaal co-ouderschap’, als voldaan wordt aan twee voorwaarden: gelijkmatig verdeelde huisvesting en gezamenlijke uitoefening van het ouderlijk gezag. Echter deze regeling stopt op het ogenblik dat een kind meerderjarig wordt.

In een artikel van Netto – De Tijd (http://www.tijd.be/nieuws/archief/Naar_fiscaal_co_ouderschap_voor_meerde...) lees ik dat politiekers zoeken naar een oplossing om de huidige leeftijdsbeperking te verlengen. En dit omdat ze ervan uitgaan dat de ouder bij wie de kinderen niet ten laste staan, zijn/haar deel van het fiscale voordeel verliest. Dit is echter slechts ten dele waar.

Immers de ouder bij wie de kinderen geen deel uitmaken van zijn/haar gezin, kan voor het aanslagjaar dat het kind 18 jaar is geworden, de betaalde onderhoudsbijdragen (alimentatie) fiscaal in mindering brengen in de personenbelasting-aangifte. Eén en ander leidt er dus toe dat de ouder die vóór de leeftijd van 18 jaar het kind al ten laste had, het globale fiscale voordeel hem/haar toekomt. De andere ouder vermeldt 100% van de betaalde alimentatie in de belastingaangifte. De fiscus herleidt dit bedrag tot 80% aftrekbaar. Het fiscale voordeel van deze ouder bestaat dan uit het toepassen van de marginale aanslagvoet (hoogste tarief) op het 80% bedrag.

Maw stellen dat de ouder die de kinderen niet ten laste heeft, totaal geen voordeel meer zou hebben, is onjuist.

Goed geïnformeerd worden en dan met kennis van zaken de juiste keuze maken

Opnieuw vestig ik de aandacht op het belang van het verstrekken van degelijke uitleg en toelichtingen aan de scheidende ouders, zodat ze met kennis van zaken de juiste keuze maken inzake alle elementen die bij een zscheiding komen zien, maar in dit geval dus ook over de fiscaliteit. Het is immers helemaal niet zo dat in alle gevallen fiscaal co-ouderschap de meest interessante regeling is. Daarom is het goed om weten uit wat fiscaal co-ouderschap bestaat.

Wat is ‘fiscaal co-ouderschap’?

Fiscaal co-ouderschap voorziet in het gelijk verdelen van het globale fiscale voordeel wegens kinderlast over beide ouders.
Dit globale bedrag bestaat uit: de belastingen die worden bespaard voor de extra vrijgestelde som van belastingen verhoogd met een toeslag als de ouder alleenstaande is. Beide ouders duiden deze regeling aan in de personenbelastingaangifte, in de hiervoor voorziene rubrieken. Immers ook in het geval van fiscaal co-ouderschap is het kind bij één van de ouders ten laste, maar wordt het voordeel opgedeeld tussen beide ouders. Alleen heeft de ene ouder maandelijks meer netto loon omdat er minder bedrijfsvoorheffing wordt ingehouden, de andere ouder heeft maandelijks minder loon omdat deze geen fiscaal voordeel geniet.
Het is dus pas in het aanslagbiljet dat deze laatste ouder zijn/haar voordeel zal zien terwijl de eerste ouder zal zien dat hij/zij gedurende het inkomstenjaar (teveel) fiscaal voordeel heeft genoten.

Het spreekt voor zich dat in de bemidddelingsgesprekken die ik met de scheidende partners voer, de fiscale aspecten uitvoerig worden toegelicht waardoor ‘sterke’ (maar onjuiste) cowboyverhalen uit den boze zijn.
Ook vanzelfsprekend is het dat degelijke ouderschapsovereenkomsten de neerslag weergeven van de doordachte beslissingen van de scheidende ouders.
Het is dan ook belangrijk om in de EOT-scheidingsovereenkomsten en ouderschapsovereenkomsten van scheidende samenwoners, te vermelden dat het fiscaal co-ouderschap thans stopt op de leeftijd van18 jaar en dat beide partners zich engageren voor het aangaan van een andere regeling. Regeling die voorziet in het ten laste nemen van de kinderen door de ene partner en de aftrekbaarheid van de betaalde onderhoudsgelden door de andere partner. Zo simpel is het. Maar zelfs al zou dit niet zo expliciet worden vermeld in de overeenkomst, dan nog kan de ouder die het kind niet ten laste heeft, de betaalde alimentatie fiscaal in mindering brengen.

ZIE OOK DIT BLOGARTIKEL VAN 21/8/2016 DAT DE LEEFTIJDSGRENS VAN 18 J OPHEFT

EN DIT BLOGARTIKEL VAN 11/10/2016 DAT INZICHT GEEFT IN AL OF NIET OVERSTAPPEN VAN FISCAAL CO-OUDERSCHAP NAAR 'HET IN MINDERING BRENGEN VAN ALIMANTATIE' 

Federale Ombudsman: “Fiscaal co-ouderschap leidt tot scheeftrekkingen”

Het is dus overdreven om in het artikel van Netto – De Tijd te stellen dat “het plots stoppen van fiscaal co-ouderschap een streep door de rekening kan zijn voor ouders die hun kinderen in verblijfsco-ouderschap opvoeden: zodra een kind 18 wordt, verliest één van de ouders het fiscale voordeel dat de kosten voor de opvoeding wat compenseert”.

Maar voor ouders die ‘niet van wanten weten’ en dus niet goed worden begeleid en geïnformeerd, lijkt het alsof het fiscale voordeel aan hen, voorbij gaat. Zo stelt de Federale Ombudsman in het jaarverslag “dat de toepassing van fiscaal co-ouderschap hier en daar tot scheeftrekkingen leidt”.

Uit het artikel van Netto het navolgende:
Een van de gevolgen van de wetgeving die de Ombudsman - en velen met hem - niet logisch vindt, is dat het verdelen van de toeslag niet meer kan zodra het betrokken kind meerderjarig is (18 jaar op 1 januari van het aanslagjaar). Wettelijk is immers voor fiscaal co-ouderschap de gezamenlijke uitvoering van het ouderlijk gezag vereist. Meerderjarige kinderen vallen niet meer onder het ouderlijk gezag (voor de volledigheid: dit geldt ook voor ontvoogde kinderen).
Het gevolg is dat enkel de ouder bij wie het kind zijn fiscale woonplaats heeft, nog in aanmerking komt voor de volledige toeslag op de belastingvrije som. De andere ouder verliest het recht op de helft ervan.
Bovendien gebeurt deze aanpassing niet automatisch: de ouder die recht heeft op de volledige toeslag moet daar uitdrukkelijk om vragen. Het gebeurt zo dat de ene ouder de helft van het voordeel verliest, zonder dat de andere het totaal krijgt omdat hij of zij de belastingaangifte niet in die zin aanpast. Dit is een al langer bekend probleem.

Wetsvoorstel in de maak: ook fiscaal co-ouderschap nà 18 jaar (?)

Twee Open VLD-kamerleden (Carina Van Cauter en Luk Van Biesen) dienden in 2015 een wetsvoorstel in om dit te verhelpen. Hun partij schuift het nu als prioritair naar voren in de kamercommissie Financiën. Dat zou inhouden dat het 'in de komende weken' behandeld wordt. 'Het is niet logisch dat het fiscaal voordeel voor een van de ouders wegvalt, net in de jaren dat de kosten voor een kind dat doorstudeert hoger oplopen', zegt Van Cauter. 'De regelgeving creëert hier een discriminatie. En het gaat over behoorlijk veel geld.'
NOOT EDC: reden te meer om goede afspraken te maken en op het ogenblik van de opstelling van een bemiddelde sdcheidingsovereenkomst na te gaan wat de meest voordelige regeling is.

Dat een meerderjarige niet gehouden is aan een verblijfsregeling die de ouders kiezen maar zelf kiest bij wie hij of zij (voornamelijk) woont, dat kan niet gewijzigd worden. Van Cauter en Van Biesen willen dit oplossen door het criterium van ouderlijk gezag te vervangen door dat van gezamenlijk onderhoud. 'De kostenregeling die men door de rechter laat bekrachtigen of die een rechter oplegt, loopt volgens de wet door tot de opleiding is voltooid. Wanneer het kind daarna niet meteen werk vindt, loopt ze de facto nog tijdens de wachttijd door, tot het kind uitkeringsgerechtigd wordt.'
NOOT EDC: ik stel de scheidende partners steeds voor om in afwijking van de wet te voorzien in het betalen van onderhoudsbijdragen tot het kind een eigen beroepsinkomen of vervangingsinkomen heeft.

CD&V laat bij navraag weten het wetsvoorstel te steunen.
Ook de NV-A is het eens met de logica. Kamerlid Veerle Wouters: 'Het is zeker bespreekbaar om er een mouw aan te passen, al hebben wij nog bedenkingen bij de manier waarop het wetsvoorstel is geformuleerd, met verwijzingen naar de gelijkmatig verdeelde huisvesting. Dat kan je aan een meerderjarige niet opleggen. Ook zien we dit liever ingepast in een ruimer debat. Er zijn nog meer knelpunten in de regeling, en samenhangend zou ook de aftrekbaarheid van onderhoudsgeld besproken moeten worden. Ook mogen we zeker niet de indruk wekken dat fiscaal co-ouderschap voor iedereen de gunstigste oplossing is, want voor veel gezinnen is het fiscaal voordeliger onderhoudsgeld te betalen en in te brengen.'
'Ik ben me ervan bewust dat er meer problemen zijn. Wat mij betreft herbekijken we het hele systeem, in samenhang met het onderhoudsgeld en ook de kinderbijslag', repliceert Van Cauter. 'Intussen kan je wel stap voor stap de problemen proberen op te vangen.'

Verstaanbare fiscale informatie op maat,
in combinatie met een goede en degelijke begeleiding door een ervaren bemiddelaar:
een waarborg voor een duurzame scheidingsovereenkomst zonder fiscale perikelen achteraf.

MAAK EEN AFSPRAAK: neem contact ofwel via telefoon 03 535 30 01 of via mail info@neobemiddeling.be of via het contactformulier of via 'laat een bericht achter'. Keuze uit 3 mogelijkheden, nu alleen nog de stap zetten!

Meer informatie over fiscale aspecten bij scheiding en onderhoudsgeld

 

Echtscheiding
Tags: 
Fiscaliteit, Kinderen, Onderhoudsgeld, Alimentatie, scheiding, echtscheiding
Categorie: 
Bel of mail voor een afspraak om te zien wat wij voor u kunnen betekenen

Getuigenissen