Scheiden: een nieuw begin of een eindpunt?

Scheiden doet lijden, ja maar de wijze waarop verzacht of verscherpt. Sommigen zeggen onomwonden: “Scheiden is mislukken, ik had het niet ingecalculeerd dat het in ons huwelijk mis kon gaan. En nu sta ik er alleen voor”. In een scheiding met onderlinge toestemming (EOT) via bemiddeling regelen partners al datgene wat dient geregeld, maar er is een emotionele en rationele zijde. Immers je scheidt niet alleen van je partner, je neemt (deels) ook afscheid van het sociale leven dat je in de relatie had, afscheid van je netwerk, soms zelfs afscheid van gemeenschappelijke vrienden, afscheid van allerhande rollen die je speelde/speelt in de levens van andere mensen. Nazorg is voor sommige gescheidenen dan ook geen overbodige luxe. Je kan misschien terecht bij mensen die je lief zijn, die met je begaan zijn, die je opvangen, wegen wijzen, steun geven, je opnieuw (sterkere) vleugels geven. Mensen aarzelen om professionele hulp in te schakelen maar soms is dit nodig of minstens toch aangewezen is. In dit geval kunnen (echt)gescheidenen mij vragen naar hulp of naar namen van professionele begeleiders die goed werk leveren. Zo wordt mee geholpen aan een nieuwe start, zo is een scheiding geen eindpunt maar kan het een nieuw begin worden, anders dan voorheen, met nieuwe inzichten, (opnieuw) geloof in jezelf, groeiend zelfvertrouwen.