Ouders zijn bezorgd om hun kinderen; ook ouders in scheiding. Maar hoe anders is het om niet meer ‘samen’ in dezelfde woning voor de kinderen te zorgen? En hoe ervaren kinderen dit?
Ooit ben je ‘verkozen’, zelfs “uitverkoren” door je partner.Politieke verkiezingen kunnen worden vergeleken met de partnerkeuze en ook met de keuze die scheidende koppels maken over hoe ze uit elkaar gaan. Telkens gaat het over kiezen en beslissen. Kies bewust op 25 mei maar kies ook bewust hoe jullie willen scheiden: kiezen jullie voor strijd of voor gezamenlijk overleg, kiezen jullie voor een opgelegd vonnis of kiezen jullie voor een samen gemaakte scheidingsovereenkomst. Kies voor een duurzame overeenkomst! Kies voor bemiddeling!
Een kind kost veel. Maar hoe veel? Van belang om aan te tonen dat de kinderbijslag ruim ontoereikend is, zegt de gezinsbond in het artikel. Maar de gegevens worden door bemiddelaar Eric als basis genomen voor het onder de aandacht brengen van het belang van een zo juist mogelijk berekend maandelijks bedrag aan onderhoudsbijdrage en vooral het maken van een duidelijke analyse van welke kosten hoe wanneer zullen worden betaald.
In Koppen XL van 14 januari werd uitvoerig aandacht geschonken aan de gevolgen van vechtscheidingen voor kinderen. Aangrijpende getuigenissen van kinderen en van ouders, die een vechtscheiding meemaakten. Aangevuld met verklarende interviews met psychologen en therapeuten. Weliswaar een uitzending van NL oorsprong maar ook zo realistisch in ons Vlaanderenlandje. Geen opkikker maar een oproep aan partners om het anders te doen en het bij het uit elkaar gaan niet tot een vechtscheiding laten komen. De gevolgen zijn immers dramatisch.
Cijfers zeggen niet alles maar in dit geval toch veel. In 2012 stopten 34.068 koppels hun wettelijke samenwoning, en in 2011 eindigden 27.522 huwelijken in een echtscheiding. Als we uitgaan van gemiddeld twee kinderen per scheidend gezin, dan hebben de jongste vijf jaar 308.956 kinderen hun gezinssamenstelling zien veranderen. Cijfers om stil van te worden. Doen we dan ook.
In een film van nauwelijks 11’ wordt weergegeven hoe een ex de andere ouder een kind ontfutselt door een sprekend non-verbaal gedrag, met leugens en door negatieve uitlatingen. Uiteindelijk kiest het kind voor één ouder, onder invloed van de uitlatingen en het gedrag van de ouder die het kind voor zich alleen wil.
Veel scheidende koppels kunnen zich niet meer vinden in de klassieke vormen van het uit elkaar gaan en slaan een zogenaamde 'derde weg' in: apart samenblijven of Living Together Apart (LTA).
Decennia geleden mondde een doodgebloede relatie in de meeste gevallen uit in het (ongelukkig) samenblijven 'voor de kinderen'. In het huidige tijdperk van onbeperkte zelfontplooiing en individualisme wordt veel sneller de scheidingsprocedure ingezet. Té snel, menen sommigen. ??
Ruim een derde (36%) van de jongeren met gescheiden ouders geeft aan de breuk te hebben ervaren als een vechtscheiding. Veel kinderen zijn getuige geweest van heftige ruzies en in sommige gevallen van fysiek geweld tussen de ouders. Dit blijkt uit onderzoek van het NL TV programma EénVandaag samen met stichting Villa Pinedo onder 660 jongeren waarvan de ouders gescheiden zijn.
Driekwart (74%) van de ouders die zeggen dat hun echtscheiding een vechtscheiding was, geeft aan dat hun kinderen meer geleden hebben onder de scheiding dan nodig was. Een derde (32%) stelt dat de kinderen niet centraal stonden. Achteraf gezien is 85 procent van deze ouders niet tevreden over de manier waarop ze samen, als koppel, met hun kind(eren) gecommuniceerd hebben over de scheiding.