Scheiden?

Wat met het pensioen bij scheiding? Het is wat het is of het wordt wat we willen en we als eerlijk beschouwen? Al sinds meer dan een halfjaar staat de herziening van het huwelijksvermogensrecht in de (politieke) belangstelling. De jongste weken gaat veel aandacht naar het pensioen bij scheiding. Aanvullend aan wat er op deze blog al eerder werd gepubliceerd en wat er in de pers is verschenen, breng ik graag een radioprogramma  in herinnering dat in 20 minuten een goede synthese biedt van de verschillende politieke standpunten en de vele reacties van de luisteraars.

Een vorig artikel over ‘onverliefd’ worden heeft bij veel mensen ‘iets’ opgeroepen. Tal van reacties ontving ik. Reden dat ik er even wil op doorgaan omdat zo dikwijls het (werk-)woord “loslaten” is gevallen. Geen woord als een ander, maar een echt werkwoord dus: effectief los laten wat voorheen een certitude was, los laten van dromen en een gevoel van falen ervaren. Maar hoe doe je dat: loslaten? Een korte onvolledige bezinning hierover, omdat het geen hocus-pocus is maar een proces, een weg die je te gaan hebt maar die op termijn leven-gevend is. Nieuwe perspectieven zien en het uit elkaar gaan niet als het einde van het leven zien. Maar wel dagelijks ervaren hoe ‘rot’ het is om er alleen voor te staan, niet kunnen terugvallen, opgezadeld met tal van zaken waar je voorheen ‘samen’ voor stond. Loslaten dus…

In een korte video een sfeerbeeld van een feestmaaltijd voor alleenstaande ouders die vaak arm zijn geworden door een scheiding. Warmmenselijk die feestmaaltijd, maar het is één feestmaaltijd op 352 dagen. Scheidingen hebben jammer genoeg soms tot gevolg dat één of beide partners in de armoede verzeilen. Reden temeer om als scheidend koppel op een eerlijke manier te kijken naar de gemeenschappelijke belangen. Samen met een bemiddelaar werken aan een redelijke aanvaardbare overeenkomst die de toekomst van de kinderen alle kansen geeft, en die zowel vader en moeder ook nog alle mogelijkheden biedt om zelf financieel overeind te blijven.

Onlangs hoorde ik een vrouw tijdens een bemiddeling een voor mij nieuw woord gebruiken: “onverliefd”. Hiermee gaf ze aan waar ze voor stond: opgeven wat haar dierbaar is, onder ogen zien dat liefde mooi is maar smeekt naar beantwoord worden. “Onverliefd” worden heeft ook te maken met loslaten, met dromen opbergen, met verwachtingen afbouwen, met rouwen ook. “Onverliefd” worden is proberen los te laten wat je dierbaar is, het is een boek voor altijd sluiten en verzaken aan wat is geweest. Moeilijk, heel moeilijk. Het is rouwen om wat was en nu niet meer is en ook nooit meer wordt wat het is geweest. Het is wat het is, omdat het zo geworden is...

Cijfers zeggen niet alles maar in dit geval toch veel. In 2012 stopten 34.068 koppels hun wettelijke samenwoning, en in 2011 eindigden 27.522 huwelijken in een echtscheiding. Als we uitgaan van gemiddeld twee kinderen per scheidend gezin, dan hebben de jongste vijf jaar 308.956 kinderen hun gezinssamenstelling zien veranderen. Cijfers om stil van te worden. Doen we dan ook.

Nood aan duidelijke correcte informatie gelenigd via de website van Eric!

De website wordt druk bezocht. Maandelijks bezoeken 2750 personen de website, samen openden ze de laatste maand bijna 7000 pagina’s en telde de website over de laatste zes maanden 42.634 pagina-weergaven. Duidelijk bewijs dat de website voldoet aan een behoefte, namelijk het aanbieden van makkelijk leesbare teksten met pasklare gerichte informatie, correct en to the point.

Belangrijk zijn de keuzes die mensen maken in hun leven. Er zijn veel vanzelfsprekende keuzes, waarbij zelfs weinig denkwerk gebeurt of nodig is. Andere beslissingen vergen een weloverwogen keuze: hoe je de relatie wenst te beëindigen bvb en wat je daarbij allemaal belangrijk vindt. Lees maar voor wat je wel of niet kiest.

Als bemiddelaar is het 'genieten' en bevestigend te lezen hoe koppels de bemiddeling hebben ervaren. Vandaag ontving ik opnieuw een 'pareltje'. Het doet meer dan deugd te horen wat de bemiddeling heeft betekend.
Maar hoe kom ik als bemiddelaar aan die evaluaties? Ik vraag dit na afloop van de bemiddeling aan de koppels. Niet alle koppels gaan hier op in, om reden dat ze dit al mondeling hebben gedaan. Ik neem op de website echter enkel schriftelijk ontvangen evaluaties op; via dankkaarten, brieven, sms en e-mail. In de rubriek 'getuigenissen' kunnen jullie grasduinen; er zijn zowel 'evaluaties' van scheidingen, ouderschapsbemiddelingen, relatiebemiddelingen en over bemiddelingen in handelszaken.

Alvorens bij een scheiding of echtscheiding de scheidingsovereenkomst in te leiden bij de rechtbank kan het koppels een extra gemoedsrust geven door een ‘second opinion’ te vragen. Zo kan men meer zeker zijn dat niets over het hoofd werd gezien en alles 100% duidelijk en volledig is. Het gaat dan zowel over de verblijfsregeling, juistheid van berekening van het onderhoudsgeld, fiscale aspecten, ouderschapsplan, erfrecht, onroerend goed, verzekeringen, en alle andere zaken die de nodige aandacht verdienen in een duurzame scheidingsovereenkomst.

Een Spaans koppel dat zich geen scheiding kan veroorloven en waarvan de partners niet voldoende geld hebben om apart te gaan wonen door de economische crisis, moet van de rechter een appartement delen.