Soms is het beter om de ‘ideale’ oplossing op te offeren om het aanvaardbare te bereiken. Dat is altijd beter dan het aanvaardbare op te offeren en niets of minder over te houden. Daarom: hoe voorbereid schuiven mensen aan, aan de bemiddelingstafel? Weet men wat men wil? Zijn ze bereid om water in de wijn te doen? Is er bereidheid om samen tot een consensus te komen? Toch de essentie van bemiddeling: samen en in der minne datgene bereiken, met respect voor elkaar, waarmee men goed kan leven. Geen strijd maar samen afwegen. En... nog volop wijn proeven in plaats van alleen maar water.
In het federaal regeerakkoord dat vandaag 9 oktober is gepubliceerd lees ik dat de geplande pensioenhervormingen ook een impact zullen hebben voor koppels die scheiden. Immers, de regering stelt duidelijk dat ze werk zal maken van een pensioensplit van het wettelijk en aanvullend pensioen. En dat zowel voor gehuwde als wettelijk samenwonende koppels. Wat dit concreet kan betekenen lees je in mijn blogartikel.
Het TV-programma Divorce Hotel dat gisteren op Vitaya werd vertoond, was een afknapper van formaat. Opdracht: hoe in 36 u scheiden met een ‘oplossing’. Een schoolvoorbeeld van hoe het niet moet. De vermeende “mediator” is allesbehalve een “bemiddelaar” maar eerder scheidsrechter en profileert zich zelfs als rechter. Kortom kijken is dus tijdverlies. Waarom dan een artikel erover? Om kijkers die bemiddeling niet kennen te waarschuwen dat het beeld dat van ‘bemiddeling’ wordt gegeven helemaal niet strookt met de werkelijkheid.
Hoe kinderen de scheiding van hun ouders ervaren, is zeer verschillend. Gelukkig zijn er veel ouders die zorgzaam met hun kinderen omgaan en er alles aan doen om mogelijke negatieve gevolgen van de scheiding te neutraliseren. Maar soms loopt het ook anders. Hoe pijnlijk anders dit kan zijn wordt schrijnend duidelijk in een Engelstalige videofilm van vzw Child of Divorce. Geen opkikker; wel een oproep om dergelijke ervaringen bij kinderen te voorkomen.
Het gebeurt bij een scheiding of echtscheiding dat een nieuwe partner een deel van de woning wil overnemen van de huidige eigenaars, zijnde haar vriend en diens (ex)partner. Vraag is of dit kan en onder welke voorwaarden. Een wat technisch antwoord dat wel een afdoend antwoord geeft op de vraag. Het is inderdaad mogelijk maar de nieuwe partner kan niet genieten van het verlaagde registratierecht (verdeeltaks) en betaalt bovendien 10% registratierechten.
Mensen bedenken met titels waarnaar ze zelf niet gevraagd hebben… het kan mee- of tegenvallen. Mij is het meegevallen. Ik word genoemd ‘missionaris in het bemiddelingslandschap’. Mooi toch. Maar waaraan heb ik dat te danken? Aan de titel die men mij ooit gaf bij een voordracht, mijn ‘prediken’ van de waarde van bemiddeling, aan de meer dan 400 blogartikels, aan de bekendheid die klanten ongevraagd geven? De 35.000 raadplegingen per maand aan mijn website zullen er natuurlijk ook niet vreemd aan zijn. Missionaris dus? Lees maar.
Met een scheiding worden partners vaak ondergedompeld in een smeltkroes en een rollercoaster van gevoelens. Vaak ook tegenstrijdige gevoelens waarmee men worstelt; het is immers niet niets een scheiding. Een droom die als wolken uiteen dwarrelt, een toekomstperspectief aan flarden, maar soms ook een gemeenschappelijk akkoord om elkaar een nieuwe toekomst te gunnen. In een open brief schrijft een redacteur op de dag van de scheiding aan zijn vrouw een ‘mooie’ hartverwarmende brief.
In een scheidingsbemiddeling is het belangrijk dat de bemiddelaar alle mogelijkheden haarfijn uitlegt met oog voor de impact en de gevolgen van de beslissingen. Ook de financiële en fiscale aspecten hebben hun plaats zodat een evenwichtig en duurzaam akkoord tot stand komt waarbij elke partner vrede heeft, zich achteraf dus niet gepakt, gestroopt of misleid voelt. En vooral overtuigd is de best mogelijke beslissing te hebben genomen, rekening houdend met de mogelijkheden en de beperkingen die er vaak ook zijn.
Vertrouwenspersoon met veel kennis en ervaring