Algemeen

Je kan het spaak gelopen huwelijk doen ontploffen of je kan respectvol uit elkaar gaan.
Je kan je partner als ’t ware op straat zetten en dumpen of je kan respectvol uit elkaar gaan.
Je kan de alimentatie-eisen opschroeven of nog maar eens: je kan respectvol uit elkaar gaan en samen streven naar een evenwichtige duurzame overeenkomst.

Het gebeurt dat na verloop van tijd na de echtscheiding, de eerder gemaakte afspraken omtrent de kinderen ofwel niet meer van toepassing zijn, of toch niet zo praktisch blijken te zijn, of gewoon best opnieuw onderhandeld worden.  Het kan ook zijn dat de in vraag gestelde overeenkomst onvoldoende gedetailleerd is. Ook is het mogelijk dat de gezinssituatie bij één of beide partners is gewijzigd waardoor er extra aanpassingen nodig zijn.

Welke ouder wil niet dat de kinderen uit een scheiding gelukkig worden en nauwelijks schade ondervinden van de scheiding? Domme vraagstelling. In het boek “De kinderen? … die merken er niets van” van auteur Dominique Prins worden tien tips gegeven voor scheidende of (echt)gescheiden ouders. Hierna bondig de tien tips. In het boek worden deze tips natuurlijk uitgebreider beschreven. Het boek in interview-vorm vertelt over een generatie scheidingskinderen, die inmiddels volwassen is, over de invloed van de scheiding op hun leven.

In het kader van een regeling van de kosten en het onderhoud van de kinderen kunnen ouders opteren voor een kindrekening. Maar wat is een kindrekening en hoe wordt dit gebruikt? Een kindrekening is een bankrekening geopend op naam van beide ouders exclusief bedoeld om alle kosten ifv de kinderen te betalen, uitgezonderd de verblijfskosten (bvb. wonen, energie en voeding). Beide ouders hebben volmacht op deze rekening en beheren samen de kindrekening.

Uit het boek “Crucial Conversations” (Patterson e.a.) ontleende Coert Visser 10 tips voor het voeren van cruciale gesprekken. Deze tips zijn zeer bruikbaar in onderhandelingen op zakelijk niveau maar net zozeer te gebruiken in een familiale context of (echt)scheiding. Goed onderhandelen is goed voor het resultaat maar is ook goed voor de relatie. De andere partij wordt ernstig genomen en met respect behandeld, waardoor er een positieve sfeer ontstaat. In een bemiddeling gaat het immers om het tot verstandhouding en overeenkomst komen.

Als je gehuwd bent zonder huwelijkscontract of met een huwelijkscontract gemeenschap van goederen (wettelijk stelsel), kan je inderdaad onder bepaalde voorwaarden aangesproken worden om de schulden mee te delgen. In een bemiddeling worden hierover afspraken gemaakt, en niet zelden neemt de ‘schuldige’ partner de schulden (grotendeels) voor eigen rekening. Maar strikt gezien delen beide partners in de opgebouwde schulden, net zoals ze delen in het vermogen/bezittingen.

Scheiden doet lijden, ja maar de wijze waarop verzacht of verscherpt. Sommigen zeggen onomwonden: “Scheiden is mislukken, ik had het niet ingecalculeerd dat het in ons huwelijk mis kon gaan. En nu sta ik er alleen voor”. In een scheiding met onderlinge toestemming (EOT) via bemiddeling regelen partners al datgene wat dient geregeld, maar er is een emotionele en rationele zijde.