Echtscheiding

In een korte video een sfeerbeeld van een feestmaaltijd voor alleenstaande ouders die vaak arm zijn geworden door een scheiding. Warmmenselijk die feestmaaltijd, maar het is één feestmaaltijd op 352 dagen. Scheidingen hebben jammer genoeg soms tot gevolg dat één of beide partners in de armoede verzeilen. Reden temeer om als scheidend koppel op een eerlijke manier te kijken naar de gemeenschappelijke belangen. Samen met een bemiddelaar werken aan een redelijke aanvaardbare overeenkomst die de toekomst van de kinderen alle kansen geeft, en die zowel vader en moeder ook nog alle mogelijkheden biedt om zelf financieel overeind te blijven.

Onlangs hoorde ik een vrouw tijdens een bemiddeling een voor mij nieuw woord gebruiken: “onverliefd”. Hiermee gaf ze aan waar ze voor stond: opgeven wat haar dierbaar is, onder ogen zien dat liefde mooi is maar smeekt naar beantwoord worden. “Onverliefd” worden heeft ook te maken met loslaten, met dromen opbergen, met verwachtingen afbouwen, met rouwen ook. “Onverliefd” worden is proberen los te laten wat je dierbaar is, het is een boek voor altijd sluiten en verzaken aan wat is geweest. Moeilijk, heel moeilijk. Het is rouwen om wat was en nu niet meer is en ook nooit meer wordt wat het is geweest. Het is wat het is, omdat het zo geworden is...

Cijfers zeggen niet alles maar in dit geval toch veel. In 2012 stopten 34.068 koppels hun wettelijke samenwoning, en in 2011 eindigden 27.522 huwelijken in een echtscheiding. Als we uitgaan van gemiddeld twee kinderen per scheidend gezin, dan hebben de jongste vijf jaar 308.956 kinderen hun gezinssamenstelling zien veranderen. Cijfers om stil van te worden. Doen we dan ook.

Vaak is er onduidelijkheid over hoe wat kan worden geregeld ingeval van de renovatie van een woning die toebehoort aan één van de twee partners. Alhoewel de woning eigendom is van één partner werden renovatiewerken uitgevoerd met gemeenschappelijk spaargeld. Vraag is dan ook welke regeling aangewezen is en hoe dit praktisch in zijn werk gaat. Bijkomend: wat zegt de wet, maar vooral hoe kunnen scheidende partners tot een vergelijk komen waarmee ze allebei kunnen leven.

Het komt voor dat bij verkoop of toebedeling van een woning, er onduidelijkheid is over het deel waarop een partner recht heeft omdat die eigen spaargelden of schenkingen of erfenissen heeft geïnvesteerd bij de aankoop van een gezinswoning of een tweede eigendom. Vraag is dan ook hoe dit praktisch in zijn werk gaat, wat zegt de wet, maar vooral hoe kunnen scheidende partners tot een vergelijk komen waarmee ze allebei kunnen leven.

Het persoonlijk onderhoudsgeld dat een partner ontvangt kan oorzaak zijn dat de wettelijke bijpassing daalt. Hoe dit mogelijk is wordt in navolgend artikel met een voorbeeld uitgelegd. Maar je zal ook lezen hoe dit voorkomen kan worden. Het is belangrijk dat de bemiddelaar bij machte is om de overeenkomst te optimaliseren binnen de wettelijke krijtlijnen. Kies dus een bemiddelaar die thuis is in de materie en de overeenkomst ook fiscaal optimaliseert.

Belangrijk zijn de keuzes die mensen maken in hun leven. Er zijn veel vanzelfsprekende keuzes, waarbij zelfs weinig denkwerk gebeurt of nodig is. Andere beslissingen vergen een weloverwogen keuze: hoe je de relatie wenst te beëindigen bvb en wat je daarbij allemaal belangrijk vindt. Lees maar voor wat je wel of niet kiest.

Wat maakt dat koppels of één van de partners kiest voor een vechtscheiding? Is het het gevoel van gedumpt en  afgeschreven zijn, opzij gezet, van geen tel meer, niet genoeg (meer) bevonden? Eens met een scheidingsbeslissing geconfronteerd, kan men kwaad zijn, gekrenkt, teleurgesteld en dit wil men dan letterlijk ‘afgerekend’ zien in de scheidingsovereenkomst. Men handelt vanuit kwaadheid, verdriet en pijn, en men wil de ander op z’n minst evenveel pijn bezorgen en dan nog het liefst met ‘harde euro’s’. Maar is dit een goede mindset? Hoe kan het anders?