Elke verbetering is een verandering, elke verandering geen verbetering

Wat betekent deze titelzin voor een partner die wenst te scheiden, en wat betekent het voor een partner die niet wenst te scheiden?
Wat zoekt een mens als hij/zij ‘verandering’ wil?
Is het genoeg geweest?
Is men uitgekeken op …?
Is het niet meer leefbaar?
Is de relatie uiteindelijk niet (meer) wat men ervan verwacht(te)?
Is men op zoek naar ‘nieuw en ander’ geluk?
En hoe ‘anders’ zou dat dan zijn én… blijven?

Veel aspecten, veel elementen bepalen uiteindelijk de keuze die mensen maken. Het opnieuw met een propere lei beginnen, een ‘ander’ leven willen, verliefd zijn op wat nieuw is, eindelijk beluisterd worden en niet meer ‘moeten’ beantwoorden aan wat men niet in zich heeft en wie men niet is maar moet zijn.
Vaak is het méér dan vluchten, maar zeker is het : beslissen. En dat is niet gemakkelijk. Niemand staat ’s morgens op met in het hoofd de plotse ingeving: vandaag maak ik een eind aan de relatie. Zo’n beslissing is het finaal besluit van een afwegen, van een bezinning, meer dan een bevlieging. Maar altijd met de hoop dat ‘veranderen gelijk is aan verbeteren’.

In mijn praktijk zie ik regelmatig koppels waarvan één van de partners ‘verandering’ wil en het als vanzelfsprekend zoekt en vindt buiten de huidige relatie. Fout? Dit is niet de juiste korte vraag. Andere vragen zouden kunnen zijn: is er verandering mogelijk in de huidige relatie? En hoe zou die er dan uitzien? En wat is hiervoor nodig? Wat kan ik zelf doen? Wat verwacht ik van de andere? Is het redelijk? Zou ik er zelf aan kunnen beantwoorden? Heb ik al gepoogd om dit bespreekbaar te maken? Word ik in mijn vraagstelling verstaan of stuit ik op reacties in plaats van op een wedervraag? Kunnen we dit aan met ons twee of hebben we een derde onafhankelijk persoon nodig om ons te gidsen en te begeleiden?
Veel vragen maar hoe luiden de antwoorden?

Koppels gaan te snel uit elkaar zeggen sommige niet-gescheiden koppels, oordelend over andermans relatie. Maar scheiden, elk een nieuwe weg gaan, kan ook helend zijn als het gebeurt op een respectvolle manier met oog en hart voor de gemeenschappelijke belangen waarvan de kinderen vaak het exponent zijn.
Daarom: denk aan een bemiddelde oplossing, zoveel anders en beter dan vechten voor het eigen gelijk. ‘Anders’ kijken is ‘beter’ zien.